รักวุ่นวาย..ของนายขี้เหร่

เนื้อเรื่อง

ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น ' ยัยแว่นพาย ' ' ยัยพายเฉิ่ม ' ' ยัยพายขี้เหร่ ' ' ทำไมนะน่าตาไม่เหมือนพี่สาวเทอเลย พี่สาวออกจะน่ารัก แต่น้องโคตรขี้เหร่เลยว่ะ ' เฮ้อ.......เสียงที่ฉันได้ยินคุ้นหูทุกวันเลย เวลาไปโรงเรียนทุกคนจะมองฉันเป็นตัวประหลาดกันทั้งนั้น ทุกคนคงสงสัยว่าฉันเป็นใคร ฉันคือ พาย เป็นน้องฝาแฝดของแพน แต่ว่าฉันกลับไม่เหมือนพี่สาวเลยสักนิด แพน ทั้งสวย ขาว หุ่นดี ตาคม น่าเนียน แต่ฉัน ไม่สวย หน้าหมวย มีกระขึ้น ใส่แว่นหนาเตอะ มีดีตรงที่ว่า ฉันขาวเหมือนแพนก็แค่นั้น ทำไมนะ ฉันถึงไม่สวยเหมือนพี่สาวฉันเลยแม้แต่นิดเดียว.โลกสร้างเราไม่เท่ากัน ' เฮ้ย ไม่มีอะไรทำกันหรือไงมานั่งว่าคนอื่นเค้าอยู่ได้ ' มะนาว ตะโกนด่า ' ช่างเถอะมะนาว ' ฉันว่า พลางเดินหนี ' แต่แก.... ' มะนาวกำลังจะพูด ' ฉันไม่เป็นไรน่า ' ฉันขัดก่อนที่มะนาวจะพูด ฉันเรียนโรงเรียนสหฯแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ในตัวเมือง พ่อกับแม่อยู่ที่ญี่ปุ่น ฉันอยู่กับแพน และก็พีท พี่ชายคนโตอีกคน ฉันอยู่ ม.5 ห้อง 5A ฉันมีเพื่อนแค่ไม่กี่คน คือ มะนาว ฟาง มะเหมี่ยว และเคน สาเหตุที่ฉันมีเพื่อนแค่นี้เพราะทุกคนรังเกียจที่ฉัน 'ขี้เหร่' ส่วนแพนเรียนอยู่อีกห้อง ฉันนั่งโต๊ะริมหน้าต่างนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวโดยที่เพื่อนๆ กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน คงจะมีฉันคนเดียวที่มานั่งเศร้า เหงา เดียวดาย อยู่คนเดียว แบบนี้.................. " เฮ้ย เป็นไรวะพาย " เคนเพื่อนผู้ชาย ( หน้าตาดี ) ของฉันถาม " ไม่เป็นไรหรอก แค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ " ฉันตอบแบบไม่มองหน้าเคน " ฉันรู้นะว่าแกคิดอะไร พายจะไปสนใจพวกนั้นพูดทำไมอ่ะมันก็เห่า หอนไปเรื่อยอ่ะ " มะเหมี่ยวปลอบใจฉัน " ฉันไม่เป็นไรจริงๆ " ฉันตอบแต่น้ำตากลับร่วงลงมาเป็นสาย " ไม่เป็นไรแล้วแกร้องไห้ทำไม " ฟางถามพลางเข้ามากอดฉัน " ฮือ......ฮือ..........ฉันขอโทษ " ฉันร้องไห้ออกมา อย่างไม่หยุดหย่อน ไม่รู้ว่าน้ำตามาจากไหนเยอะแยะ " ร้องออกมาให้หมดนะ ร้องมาเลย แล้ววันต่อๆไปห้ามแกร้องไห้เด็ดขาดนะ พาย " ฟาง พูดกับฉันเหมือนตัวเองจะร้องตามไปด้วย * - - " สัญญานะว่าต่อไปแกจะไม่ร้องอีก " มะนาวพูด " สัญญา สิ " เสียงของทุกคนที่พูดพร้อมกัน " ก็ได้ฉันสัญญา " ฉันตอบพลางร้องไห้ในอ้อมกอดของมฟางต่อไป